Ne zaman görsem yüzünü gözümde.
Kayıp olduğum cennet gelir aklıma.
Ve sonra ardı arkası kesilmez bir pişmanlık.
Sen hangi cehennemdesin ?
Ne zaman dalsam bir boşluğa adınla.
Tutsak olduğum bir pişmanlık kaybettiğim huzur misali.
Nerdesin ?
Ne zaman görsem kayboluşunu hayatta.
Kayıp olduğun yanılgılar gelir aklıma.
Ve sonra ardı arkası kesilmez bir pişmanlık.
Üzdüler mi seni ?

Gelir bazen aklıma hani geldiği zaman gecesiz bırakan geçmiş.
Hani yürürken çocuksu masumluğunu temsil eden bir aşk.
Aradaki fark ;
İçine çekemediğin yıllar.
Yada saramadığın ama özlediğin pişmanlıklar.
Olmayacak duaydık biz.
Bile bile amin demedik mi ?
Hani yarınımız olmamıştı.
Hani her gün matem havası kokardı aşkımız.
Siyahlara bürünürdük.
Söylesene yaşadığın renkte mi terketti seni ?
Savunmasız mı kaldın bütün ellere.

Gözyaşların vardı her biri ayrı dünya.
Çocuktuk ama bizdik.
Yalnızdık ama mutluyduk.
Söylesene adım adım yaşanır mı bu hayat ?
Sensiz geçer mi yıllar. ?
Bir başkasının nefesine alışabilir mi nefesin ?
Yoksa unuttun mu nefesimi ?

Söyleme.
Sensiz geçti yıllar.
Aşk dediğim her şeye devrildim.
Yeni izler topladım defalarca öldüm.
Çok mola verdim çok yoruldum.
Aradığım her sende yoktu hiç kimse.
Artık yaşamaktan korktum.
Gözlerim buğulu bak son bir kez.
Yoksa unuttun mu gözlerimi ?

Yalan söyledi dünya.
Kırıldı ümitlerim.
Her gün kabullendiğim yenilgilerimi yokladım.
Ordaydılar.
Bi sen yoktun nefesim bile kesikti.
Eksikti herşey yarımdı.
Mesela düşlerim vardı olmadı
Olanlarda yarım kaldı.
Mesela düşün sahip olduğun her şeyi.
Sonra onlar senin sahibin olmadı mı ?
Hayat yitirdiğim her neşede seni arattı.
Ben ateşe alıştım seni yakmamak için
Sen ateş oldun yakmak için.

Vesselam.