I


/“Merhaba” dedi kadın kader çizgisiydi an
Aldanıştı belki de yekpare geçti zaman/


Gül kurusu gündüzün doğumuydu bakışı
Çırpındı kuş yüreği özgürlüğe amade
Sarhoş etti ansızın içerken aşk-ı bade
Duyumsamadı bile durdu vaktin akışı
Rüzgar hiç esmiyordu yağmur ise bîçare
Kainat sus pus oldu kalbi mühürdü yâre



Dokunsa bozulurdu masalımsı mutluluk
Yaklaşmadı, tutmadı, baktı sadece baktı
Her baktığında derin, sonsuz ummana aktı
Evet dedi, işte bu, yeryüzünde ululuk
Ayak yerden kesilip yükselince semaya
Gerdi aşkın okunu yüreğindeki yaya



Perde perde inerken gözlerine saadet
Korktu, titredi kadın başının dönüşünden
Sonra derin haz duydu efkârın sönüşünden
Korktu, hep sustu kadın havada loş sükûnet
Esrik kokusu yoktu, dumansızdı anılar
Gecenin çıkmazında terk etti tüm sanrılar



Kimi var ki içemez umudu kana kana
Gülemez doyasıya hüzünle ahbap olan
Güneş doğmaz, gece hür, zifiri matem kalan
Ağıdı işler kalbe, yakarken yana yana
İşte öyle bir mevsim, yaprak dökümü hazan
Ölüm fermanı gibi okundu aşk-ı hüsran





II



/ “Elveda” dedi adam, yankılandı boşlukta
Döndü cihan-ı alem, hüzünden sarhoşlukta/



Bitti dedi ve gitti, dönmedi arkasına
Suskunluğu utançtı ve eğikti dik başı
Bıraktı sel misali akıp giden gözyaşı
Ve iliştirdi hüznü kalanın yakasına
Ne kolaydı elveda diyerek çıkıp gitmek
Tutuşturup maziyi bir anda yakıp yitmek




Aşk ateşten bir gömlek, çok ağırdır giymesi
Kabullenecek seven kor misali yanmayı
Bilecek yürek aşkı acılara banmayı
Aşk tutulmaz, ölçülmez olanaksız sayması
Ağır geldi külfeti taşıyamadı adam
Güneş battı, ay söndü, kaldı yeryüzünde gam




Ayrılığın resmini kim çizebilmiş ki kim
Acının tarifi ne, kifayetsiz mi sözler
Yoksa ayna mı kalbe hüzne bulanan gözler
Değişen ne, sıcak mı çorak mı aşkta iklim
Kavak yeli esince savrulur kimi yürek
Afeti ne can yakar, gözü yaşlı ve ürkek



Alabora olduysan kurtuluş şansı yoktur
Diri diri gömülür anılar boş mezara
Kapanmaz açıldı mı büyür kalpteki yara
Yaşıyorken ruhunu teslim eden ne çoktur
Bir aşk daha gömüldü soğuk, kara toprağa
Asıldı çaresizlik titrek, kuru yaprağa




Seda YÜKLER