Bazen zor geldi sensizlik boğuldum boğazımın ortasında ,
Bir düğüm oldun bazı bazı,
Yutkunamadım, ağlayamadım.
Bazen de anlamsız bir sıkıntı oldu yüreğimde,
Daraldım, boğuldum hayattan tat alamadım.

Önümde koca bir duvar oldun.
Senden başka hiçbir şeyi göremiyorumdum.
Ve biliyorum ki;
Senin ardında çok güzellikler ve rahat bir yaşam vardı.

O güzellikleri görmem için o duvara tırmanmam ve aşmam gerekliydi.
Ama o kadar büyüktü ki ördüğün duvar,
İmkansızdı sensiz bir hayata başlamak,
Sonra yavaş yavaş gülmeye başladım kendi halime,
Dedim galiba alışıyorum artık.

Galiba pişti acılarım ve kıvama geldim ben.
Sonra bir sandalye kaptım bir de sigara yaktım.
Ve o ördüğün duvara gülerek baktım.
Bu saatten sonra,

Mutlu hayata başlarsam,
Bu kötü günlerimi arardım,
Çünkü ben senin verdiğin mutsuzluğa,
Sensizliğe,

Ve önümdeki o koca duvara alıştım.
Şimdi mi istersen gelme.
Çünkü sen gelirsen.
Benim alıştığım düzen bozulur.
Sen gelirsen ben mutsuz olurum.
Sen artık gelme..