1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
4630
Okunma
Gülümsemeyi o kadar özledim ki,
En son ne zaman bir tebessüm verdim, hatırlayamıyorum.
Anlatacak o kadar çok şeyim var ki.
Ne yazık ki sükûnet den kurtulamıyorum.
Sadece kendime anlattım tüm olan biteni,
Ne bir eş ne bir dost yanımda yoktu.
O kadar fazla ki sayamıyorum benden gideni.
Kalbim hep bunlar yüzünden kaybolacağım için çok korktu.
Hayata karşı dik durmayı, kendim öğrendim.
Sanırım yüreğim yaşamayı sevmedi.
Her defasında çaresiz kalan, yine ben ölendim.
Ama mezarıma elinde bir çiçekle kimse gelmedi.
Sokaklar da benim gibi yalnız bir bank,
Oturdum ve sigaram için için ağlıyordu benim gibi.
Şimdi biraz gülümse ve ayağa kalk.
En değerlini yanından ayırma
Güldüm Ağlattılar
Sevdim Aldattılar
Sarıldım Bıraktılar
Ama sağ olsunlar
Hayayı anlattılar..
5.0
100% (1)
Cevap Yaz