Denizin ortasındayım sandalla bir başıma,
Uysal uysal etrafı seyrediyorum ayakta,
Bırakmak istiyorum sulara kendimi.
Yapamıyorum evime gidiyorum,

Volkana inat yamacına yapılmış evime.
Uysal uysal seyrediyorum,
Defalarca öfkesini kusmuş volkanı.
Atıyorum kendimi sokaklara,

Uysallığımı bir kenara bırakarak.
Sonra seni görüyorum sahilde tek başına,
Oturuyorum yanına sessizce.
Merhaba diyebiliyorum,
Gözlerine bakamıyorum.

Uysallığım esir alıyor beni
Ama o an fırtınalar kopuyor içimde,
Volkanlar patlıyor yüreğimde,
Uysallığımı bırakıyorum bir köşeye.

Asiliğim tutuyor bu sefer, bütün bedenimle
Durdurabilirim fırtınayı, dimdik ayakta
Dururum asiliğimle volkana karşı,
Yok olur giderim azgın lavlara karşı asiliğimle.

Dedim ya asiliğim tuttu bir kere
Ah anlatamıyorum...
Karşında korkuyorum,
Elimi uzatsam tutacağım seni .
Kahretsin korkağın tekiyim.
Ne denizlerin fırtınası,
Ne de azgın lavlar,
Anlatamaz yüreğimdeki yıkımın şiddetini
Darmadağınım.