Baskı altında İngilizce konuştuğum
Sancılı bir gündü
Sevgilimle tavla oynuyorduk
Israrla zar tutma diyordu bana
Bense sadece Beşiktaş’ı tutuyordum
Gel de anlat
Sevgili de olsak minik tartışmalarımız olurdu
O elektirikler kesildiğinde jenaratörü çalıştırırdı
Bense uğur mumcu okurdum
Hiç unutmam,
Yine HES’iktir dediğim bir gün
Hökümata bağlı özel bir şirket
Karadeniz’de ağaçları kesiyordu
Sus payı olarak
Köylünün saçını da kesmişti
Amerikan traşıyla fındık toplanmıyor ki
Koyacaksın tası keseceksin
Budur işte
Hem fikir miyiz hocam
- ağzın bal tutsun senin

HES’iktir diyene kadar
Daha neler var
Mesela özelleştirmeler var
Bir de bizim bir Niyazi abi var
-sizden iyi olmasın
Bu özelleştirme furyasında
Pis para var diyerek
Gitti check-up yaptırdı
Bununla da yetinmeyip
kendine mali analiz yaptırdı
neymiş özelleşmek istiyormuş
kaymakama dosyayı verdiğinde
-efendim ilk etapta küçük ölçekli düşünüyorum
Demiş…
Kaymakam çay kaşığıyla kovalamış bunu
Durur mu Niyazi abi kalkmış Ankara’ya gelmiş
Birkaç gün de bende, bizde kaldı
“yeğenim” diyor başka bir şey yemiyor.
Abi az salatadan da al diyoruz
“mersi” diyor yaşından utanmadan
Ankara’da da o zaman bir kar var sorma gitsin
Niyazi abi camdan bakıp cigarasını sararken
- ulan avradı kaçan sokağa çıkmaz
Diyor…
Bizim hatun feminist tabii
Vay sen misin “avrat” diyen
Başlıyorlar tartışmaya
Bizim ki kadın haklarından dem vuruyor
Niyazi abi Beşiktaş’a sövüyor
Bizimki Beşiktaş üç beş ikiyle oynamalı diyor
Üçün beşin hesabını yapanın ne hakkı olacak
Diyor Niyazi abi.
Sonra yanıma geliyor.
O esnada mutfakta
Tabakları boğuyorum.
Kollarımı özelleştireyim diyor Niyazi abi
Saçmalama abi diyorum
Hayırdır diyor
Ya biri burnunu karıştırsa diyorum
Kafama bir tane vuruyor
- elinde nimet var deyyus
Tuzluğa bakıyorum içli dışlı
Ayaklarımı özelleştireyim o zaman
Senin gitmediğin yere ayakların nasıl gitsin diyorum
Haklısın diyor
Yengen izin vermez hem…

Yenge dediğine bakmayın
Kendisi var Allah’ı yok
- Tövbe de
Pardon
Allah’ı var kendisi yok
Yenge demeye bin şahit lazım
Bizi yan yana görenler
“amcan mı” diye soruyor
Bıyıklar fora anlayacağın

Devletin içişlerine karışmak olmaz diyerek
Dışişleri bakanlığına gitti Niyazi abi
Elinde de papuç gibi pasaportla
İşte o gün
Tüm kitaplarda elektirik kesildi
Tüm altı çizgili cümleler
Sigara içti
İşte tam da o gün
Yani yirmi dört ocak bin dokuz yüz doksan üçte
Yirmi yıllık bir sürgün yaşadı kalem
Anlatmaya dilim yok
Çünkü o gün tüm anlatılacaklar bombalandı
Dudağımda ince bir çizgiydi bahar
Ötesine geçsen uğur böcekleri
Silecek gözyaşlarını
İşte tam da o gün vazgeçtim yalnız olmaktan
Umutsuzluk hissetmekten
Karalar bağlamaktan
Niyazi abi eve geldiğinde
Ağlıyordu
Yaşlarla değil kelimelerle ağlıyordu
Etme desem edilmez
Yapma desem yapılmaz
Sigarayla süpürdüm çığlıklarını
Öylesine tizdiler ki
Hepsini kurşuna dizdiler

Susmadık Niyazi abimle
Ve sevgilimle
Yanisi aşkla yazdık yirmi yılı
Bombalar uğur getirmiyor efendiler
Mumlar ekin yollara
Yangınlar bağlayın dallarına
Ama yılmayın
Boyun eğmeyin
susmayın
çünkü o gün tüm yurda
Koca bir ışık saçıldı
Çıksan
Umudundan görürsün
Bombalar insan öldürür efendiler
Fikirlere ölüm işlemez!