beşinci dereceden bir yanık iziydin_

parmak izlerini kokluyorum
vücudumun her yerinde bıraktığın
odamda kesik bir bulut sarhoş mavide
elimde bir kafatası gibi gece artık
dizlerine çöküp eğiliyorum
duvarlarda asılı bir melek ölüsü bıraktın giderken
giderken bende bir ceset bıraktın
gözyaşlarımı satacağım birini arıyorum
akacağım denizi kurutan tanrıya
geceye indirilen bir giyotinde dudakların
çırılçıplak bir yokluğun arını ellerimle kapatıyorum
bir ademle kendimi örttüm yalnızlığa
parmak izlerini kokluyorum
piyanonun notalarına sıralarmış gibi
giderken karanlıkta unuttun beni
ve şimdi karanlığa hapsediyorum havvayı
çok hızlı bir sabah geçti yeryüzünden
anlayamadığım bir gün gibi seviyorum çünkü
çünkü seni anlamsızca seviyorum
anlamak istemeden bir ipin ucundaki korku gibi
uçuruma bakarken…

elimde bir kafatası gibi gece artık
yaramın içinden görünen kemik omunda
kana kana içeceğim bir şarapsın belki
gözlerimde damıttığım alevli bir kokteyl!

Utku KAYGUSUZ