SOLFEJİNDE ÖZGÜRLÜK

şairin
ilk dizesi önemliydi her zaman
suskunluğuna verdiği ilk emri
gözlerini kapatıp
kağıtlara akarcasına hayata
başlamak…
doğmak…
ve yeniden doğmak…
kurşuna dizilme anıdır
dizelerin başlangıcındaki tedirginlik
çığlığında büyüyen bir çocuk
ağzında kelepçe
haykırır
yaşamak….
yeniden yaşamak…
ve olmayası ölüm inatlaşır
kurşunlar bir leylak
ezgisi
özgürlüğe büyüyen

ölümü yatağın altına
sakladık en kuytu köşede
göğe hapsettik varoluşumuzu
taşacağız gözlerinizden
gökyüzüne

ilk dizesi önemliydi her zaman
şiir vurgunu hayatsa
başlamak…
yaşamak…
ve yeniden yaşamak…
bütün yıkımları yaşayacaksak eğer
hayatın en pahalı melodisinde
en kötü solfejiyiz belki
yüzlerimize mutluluğu
imgeyle dağlasınlar
yeter ki

hayatın
ilk dizesi önemliydi her zaman
doğarken bile ağladık
ağladık yaşarcasına
doğarken bile


UTKU KAYGUSUZ