Yağmurla uyandım sensizliğe,
Sırıl sıklam,
Kan ter içinde....
Ölüm korkusu sardı dizlerimi.
İnsan olamadan ölecek birileri,
Birileri can kesecek bu sessizliğe....

Bir yangın sonrasında sürüldüm,
Sınırdaki od ülkesine.
Valizimde mumdan heykellerim,
Dilimde emanet beyitler...
Kahretsin.....
Yaramı deşiyor yuvasız serçeler.

Eylül kurşuna dizildi gözlerimin önünde...
Bu yüzden sevmiyorum, adıma yazılan şiirleri....
Gazete manşetlerinden,aristokrat kalemlere,
Tutkulu mektuplar yolluyorum atlarla
Ölesiye seviyorum, sırtımdaki kırbacı....
Ölesiye dövüşüyorum isyancılarla...


Metropol karanlığına hapsedip,
Aç bıraktığın zambaklar, hu çekiyor derinden
Yolumu çiziyor aldığım beddualar...
Sakın dokunma,
Kaç kurtul ellerimden,
Bu kanlı ihtilal, senin yüzünden.

Benim suçum yok...
Anarşist ezgiler,
Satanist şairler putlaştırdı nefretimi.
Karıncalar kendi köşesine çekildi,
İbrahim’i bekliyorlar....
Haberin yok!
Umudun adına,ihtilal diyorlar...