...
Merhametsiz bu hayat
Niye diye sorsana joêlla ?
Kaldırımlara düşen ayak izinden tanırdım onu
Mavi bir gömleğin yakasından
Bir şarkının nakaratından
Bana getireceğini sevinirken
Aksi istikamete gittiğini görürdüm
Hayıflanırdım işte...


Sen hiç sonbaharda yürüdünmü bir korudan ?
Ayaklarının altında ezilen yaprak hışırtılarıyla
çalkalanırken evren
Doldurdun mu kulağının haznesini
Can çekişen dirilerin de öldüğünü...
Yada
İliklerine kadar üşüdüğünü hissedip
Sıkıca sarıldın mı
Yamalı sevdanın boynuna ?



Ellerimde kar tanesi düşlerim vardı benim
Avucumu açınca biriktirdiğim
Sonra yok olup gitmesini görünce
Hüzün esvaplarımı giydiğim...


Düşündüm de joêlla
Sanırım benim sevgimin alevinden
Hiçbir kar tanesi tutunamıyor hayata
Ya da ben her zerremin sıcaklığını hissettirdiğim için
Yalnız kalıyorum
Sıcaklığımın soğuk odalarında



Üşüyorum joêlla
Ellerimde kuşların yaptığı yuvalar
Sırtımda delik bir urba
Ayağımda ninemden miras çarıklar
Başımda deli bir sevda
Yüreğimde gittiğim
Ama hiç varamadığım
Çıkmaz sokak...
on altı Numara...


Özlemek diyorum joêlla
Nasıl anlatsam bilmiyorum
Kanın çekilir mesafelerden
Boğazında bir ülkenin şehit kanları
Ayağında tökezleyen çocukların yazgısı
Başında sensizliğin yarım kalmış ağrısı
Gözlerinde kuytu gecelere akın eden akrep bozgunu
Kulağımda yüzü görünmeyen çınlayışlar
Yok joêlla yok
Anlatamıyorum
Anlayamıyorum
Sen anla
Ben anlata(ya)mıyorum
...
..




...