Bir ışık olabilsem
Seriliversem
Matemli gecelerin koynuna
Uzansam alabildiğine yokluğuna


Ben !
Bir ben olsam .!.
Yaksam geceyi
Mum misali elimde
Dolaşsam kayalıklarda
Işık hüzmeleri doluşsa koynuma
Tutabilsem gönlümde hayalini
Doldurabilsem tüm benliğime seni

Bir sen olsam .!.
Sendeki canı yaksam
Sarsam nefesimle boynunu


Sanaydı tüm sunuşlarım
Kangren karası tırnaklarım
Boğum boğum olmuş etim
Canhıraş çığlıkları yudumlamakta beden
İstiyorum seni
Dön artık geri

Öylece atayım kendimi yağmura
Ay bile saklansın perde arkasına
Rüzgar estikçe uçuşsun sancılar
Kahrolası yokluğunda yas tutturdular

Tek Bensizliğin
Acılarını kendilerine kefen eylediler


Sen.!.
Dokunsan gözbebeklerimden nutkuma
İçerlese sevmelerim
Bir ben olsam tekrardan
Savaşlar başlatsam karadan
Tüm silahları seferber etsem
Tek bir kör kurşunla dirilsem
Etimi kemiren kurtları öpsem

Şimdi !
Şaha kalksa ruhlar
Perdeler aralansa tutuşsa diller
Kurulsa mizan
keskin bir türkü mırıldansa korkularım
Ayaklarım titrese ürpertili bakışlardan
Daha basmadan düşsem aşk salıncağından
Kanasa omzum,acısa tırnak ucum
Yansa olmaz olası gözlerdeki hesaplar



Katran karası kızıllar peydah olsa
Arşın gölgeleri üzerime yürüse
Bir tekmede ahir dönse
Bir kısrak belirse nurdan da nur
Sıcaklık vursa ense kökümüze tokmağıyla
Tutunsak biz de sarılsak o nur/a
Sığınsak açılmış perdenin yanına
Enkaz gibi bir kez daha gömülsek

Heyhat...
Alev dilini uzatıp kapacak
Damla damla sararak yakacak
İlmek ilmek nefesleri yutacak
Bir gölge!
Yarin hasretiyle yanacak
Bir daha asla
Hiç ama hiç vuslat olmayacak


Yorumu için:Kalimera hanımefendiye saygılarımla.