Ayağımızda kaderin törpüsüz aylaklığı
Umudumuza yüklediğimiz söylencelerin
Uçurtmaları kör eden sağır dillerine yaklaştırdığı
Tükürük sarnıçlarında biriktirilmiş
Öbek öbek ağlayan binlerce kız var yasemin



Sarı saçlarının yularından tutarken
Çelimsiz bacaklarında taşır kambur gövdesinde büyüttüğü
Sevdasının takunya dokunuşlarının canını almaya yeltenen
Son oratoryosun da
Gömleğini arkadan yırtıp hançerlerken
Her yan çocuk kanı kokuyor



Kalbimin içinde birlerce karınca yuva yapmış
Ağlarken filmin son sahnesinde
Kaldırımlara düşen larvalarından çıkıyor muskası boynunda üşüyen devler
Bağrı açık entarileri kelepçeler kapatırken
Mum kokulu kuşlar uçuyor
Göğsümün aralığa bakan kapısından



Son bir hamle daha yapıyorum
Yaşamak mı dedin
Anla artık ben y-aşamıyor
ö l ü y o r u m

...