kıyamet kopmak üzere ve biz tavla oynuyoruz
önümüzde ucuz brokoli salatası kahkahalar yoldaşımız
hüzün de uzakta değil ama yanı başımızda
hüzün
yıldızlar misali parıltılar saçan hüzün
bizim dünyamız
budur işte yaşamdan anladığımız

kıyamet kopmak üzere ve biz tavla oynuyoruz
bir başka yaşam ihtimali diyor umut
der demez bir başka yaşam düşlüyoruz
işte böyledir umut
ağzını açtığı an düşlemeye başlarız

kıyamet kopmak üzere ve biz tavla oynuyoruz
sarımsağın tadı var ağzımızda ama kendi yok
bu da mucizelerinden biridir umut’un –onu tanımalısınız

kıyamet yaklaşıyor ve biz tavla oynamaya devam ediyoruz
‘aşk bir savaştır’ diyor klaus meine kadife sesiyle
deniz geliyor aklımıza gülümsüyoruz
düşeş atıyor umut köpürüyorum
kırk yılda bir diyor olsun o kadar
deniz’i görmek ister misin
isterim tabii diyorum ve umut deniz’i düşlüyor
o düşleyince gerçek oluyor deniz
ben düşleyince olmaz halbuki
neresinden baksan taraf tutma
neresinden tutsan adam kayırma
kıskanmıyorum hayır
düşlediğimde gerçek olabilecek şeylerim olsun istiyorum sadece
bu da mucizelerinden biridir umut’un –ona inanmalısınız

kıyamet yaklaşıyor ve biz tavla oynamaktan sıkılıyoruz
brokoliden de sıkıldım diyor umut
canım rus salatası istiyor
düşleyebilirsin diyorum
düşlemekle her şey gerçek olmuyor diyor
ben makarna isterim diye araya giriyor deniz
böylece bezelyeli makarnada karar kılıyoruz

git gide yaklaşıyor kıyametimiz
bugün varsak yarın yokuz diyorum ama oralı olmuyor kimse
insanları oldum olası güldüremem zaten
arada bir kendimi kendime güldürürüm anca
vazgeçip tuz ekiyorum makarnanın kaynayan suyuna
insanlar gülmeden de güzeller
umut dalgın
deniz desen gerçek değil düş
ben yarım şair yarım akıl
ve tabaklarımızda yarısı yenmiş brokoli salatalarımız
diyete başladık başlayalı biraz tuhafız –bizi anlamalısınız

kıyamet yaklaşıyor ve biz bezelyeli makarna yiyoruz
‘evet kadınım ama karanlıktan korkmam’ı oynuyor deniz
umut kıyamet kopmazsa yapılacaklar listesini sıralıyor
ne mezuniyet ne zengin olmak
evliliği ilk sırada görünce şaşırmamalısınız

kıyamet yaklaşıyor ve biz bezelyeli makarna yiyoruz
ay ışığı vursa daha bir güzelleşirdi masamız
ben rakı içmem oysa umut bayılır
deniz muhtemeldir içince sapıtır
bu yüzden yemekten sonra çayla idare ediyoruz
hoşbeş de var yanında –kakaolu
endişelenmeyi bırakıp bize katılmalısınız

kıyamet yaklaşıyor ve biz ‘son filmimiz ne olmalı’yı tartışıyoruz
uzadıkça uzuyor mevzu
ama sonunda oy birliğine varıyoruz
schindler’in listesi son filmimiz
mısırları ben patlatıyorum her zaman olduğu gibi
umut çayları deniz sigarasını tazeliyor
ss subayı rolünde ralph fiennes kanımızı donduruyor
liam nesson yakışıklı ve mağrur
spielberg yaklaşan kıyameti aktarıyor
ben âşık oluyorum galiba
aklımda filmden ve kıyametten çok nâzım’dan dizeler var çünkü
‘saçları saman sarısı kirpikleri mavi’ diyor üstat
hiç bıkmayıp sekiz kez tekrarlıyor
ve ekliyor: ‘sen mutluluğun resmini çizebilir misin abidin?’

kopmasın istiyorum kıyamet ama bir gün elbet kopacak
battaniyeyi üzerimize atıp birbirimize sokuluyoruz
biraz daha genişliyor o vakit yalnızlığımız
kıyamet kopmak üzere ve biz mutluluğun resmini çiziyoruz
son günümüz olsa da yaşam güzel –bizi anlamalısınız