Bağışla İyiliği

İyi ve izzetli birine iyilik edersen, onu elde edersin

Niye soğuk bir kaderlenmenin
Hıçkırtan kederiyim diye sorguladı adam
Üzerine sinen yılların günahını
/
Misli görülmemiş değildi umutları
Benzerleriyle aynı hizada duran hayalleri
Ve yudumlarken zamana değen acıları
Yoğurduğu kabın dibini tutan mutluluğu
Şeksiz şüphesiz bir imanla inandığı Allah’ı
Her nefesin tadında tuzunda yaşamışlığı
Bir sanrıdan ibaret kelimelerle yoklayıp
Bir uçuruma atlar gibi yazdığı şiirleri
Hepten aynı mancınıktan atılan taşlar kadar
Benzerdi insanlığı

Ürkek adamların kavgası olmazken
Şahitliği kertilen bir dünyada
Çok hızlı haklılıklar yoktu
/
Mevsim kötülükleri arttığında kalbin
Hiç yanılsaması olmayan kadınları
Ve üçkağıtcı kuşların etinden beslenen
Kuzgun tipli adamları peydahlayan
Ücra yalnızlıkları başlatmıştı akıl
Nasıl gidilecekken ölmenin ötesine
Örseleyip bıraktığımız onca kelimelerle
Susup susturduğumuz bir hayattan
Geriye adımlamak imkanı yoktu hala
Şiir denilen hazlı ırmaklar akmasa
Suç sayılacaktı gözyaşı

Gönülsüz sevmelerin arık kibrine
Çök intikamını ey Nuh u nebi
Dibsiz kuyularda (y)aratılanların
/
Haydi ısrar et kurut kitabın çığlığını
Kan içici kağıtlara dönüştür zamanı
İflahını sökene kadar yağ kurumunu
Ey günahlarıma kefaret olacak vebal
Sık dişini ben ölene kadar konuşma
Yol su elektirik bekleyen bir evin
Çatısından açılan dünyayı böl ikiye
Çarmıhlara gerili bir pankart gibi
Açıl aklımın evvel düşlerine
Bütün ermişliklerle birlikte
Bağışla iyiliği