Ben

Ben olmak bir olmaktır
Birilerinden biri olmaktır
Ben diyen ben/cileyin pek bencildir
Ben demek büyüklenmenin şehlasıyla
Kibri kabartmak demektir
Kibri kabaran ayranlığı kabarmış bir dellenmeyle “ben” der
Hep ben der “ben”
Ben’den gayrisi beni söylesin beni söz etsin der
Ben beni bileyim demez
Ben haddimi bileyim demez
Ben der en dışarıda olana
İçine doğru ben diyen
Ben demez zaten
Ben diyen benliğini terkedendir
Ben diyen kendini izbelikte arar
Ben diyen kendinde ki ben’i bilmez de
Melül bir niyeti ufuklanıp
İlle de ben der
Ben bir başka benler de vardır demez
Benden gayri dertler vardır demez
Israrla ve ısmarlama bir şemaatle
Ben der ille de ben ille de ben der
En sevilen candan içre olan için bile
Önce ben vardır gündem de
Gündemleri gümleten bir hırsla
Ben demek bencilliğin gereğidir

İyi olan iyilenip niyetlenen
Ben derse ben olanı ifsat eder
İyiliğini müfsit eder
Yolsuz bir hukuksuzluğun desturuyla
Dillenir de ben der durur
Benliğini imha eder
Ben diyen kanında mecusi ateşli
Bir hainlikle kendini ihmal eder
Ben ben ben diye bir adım öne çıkan
Kendinin gerisine düşer
Ben diyen kendini süsleyip püsleyen
Kendini allayıp pullayan bir yalanlamanın
Adresi olduğundan bihaber
Bizatihi biçaredir

Bu sebeple ve her sebeple ben diyen
Ben dediğini pervasızca bitirip tüketen
Hesabın görüleceği gün
Hey sen denildiğinde
Ben mi diyecek mecali olmayacak kadar
Kendin deki beni bitirendir