kentin son düşesi
vapurların ötesinde bekliyorum seni
köklendi sardunya
ayıldı genzim yosun kokmuyor soyum
lakin
ebe seçildi gölge
mavi gece kurşun gibi ağır diz kapağım yaşlı


baş ucu lambanı ayarla
dokuz beşi çektimi çıplak nikotin boğucak
ölümsüz değiliz ki
gide gele
düşe kalka
yokuş aşağı birleşti yakam
kıvırcık saçlarım ana rahminden kalma
bilirsin işte
konuşturmasın mimli dil
çizik içinde


kabuk değiştiriyor ruhum
kalınca soyun etim değsin tırnak diplerinize
devrim değil bu
doğum yapıyor kasım sema terli


su içiyor kadın
boğazı kıtasal bir birleşim sanki
korkuyorum
inmeye
inlemeye
kırmızı basanlar bastırıyor kasıklarıma
uğuştur aklımı mona
unutuluş söylesin hesabı
sonra mı
haneme varalım topuklarımız sürtsün birbirine
plastik dünyada
evrim geçirelim yine


mona
sessizce sevişelim
sesine alışıyor dört duvar...







lamour