Yine kanıyor yüreğim sessiz sessiz
Kadersiz başım karalar bağlamış
Yıkılıyor bir bir gönül bağlarım
Korlara dönüyor küllere
Ah be yüreğim neden akıllanmazsın
Hep gidecek olan vefasıza mı kanarsın?

Daha doğarken gözlerime ekilmiş
Bahtsızlığın yaşları
Silememiş kimseler
Hep yalanlarda savrulmuş ruhum
Bırakın yağsın kara bulutlar
Ölümü özleyen bedenimin üstüne
Yıkasın kirlenen ruhumu
Tüm vefasız sevdalardan

Kimliksiz bir divane olayım
Aşkın dikenli yollarında dolaşan
Ne adım bilinsin ne kimliğim
Şiirlerim okunmasın sana yazdığım
Sessizce ölürken olmasın bir mezar taşım
Olmasın başımda bir Fâtiha okuyanım

Dilek ağacına asmayayım kalbimi
Pınarlarda senli dilekler tutmayayım
Ben seninle kapattım sevda defterlerimi
Topladım attım yalan harlarına
Seni de gömdüm cehennem lavlarına

Kahkahaların çınlamayacak kulaklarımda
Resimlerde bakmayacak gözlerin gözlerime
Damlamayacak özlem yaşları
Sana yazıp okuyamadığım şiirlerime
Ben hepsini seninle birlikte
Yırtıp attım uzayın derin boşluğuna

Şimdi sızlanma boşuna
Sen ektin yüreğime ayrılık tohumlarını
Yalanlarınla sürükledin geleceğimi bataklıklara
Ellerim göğsümde
Gözümde senden kalan bir damla yaş
Uğurluyorum seni
Aslında hiç olmadığın yüreğimden....