Yok be arkadaş yok
Ne yapsam ne etsem
Değişmiyor işte değişmiyor
Bir kefesin içinde duygularım
Özgürlük yanı başımda
Ama ben uzanamıyorum be arkadaş uzanamıyorum

Bir karanlığın tam ortasında
Yokluğun hiçlikle buluştuğu
En ücra noktada
Hapis edilmiş ruhum
Yok be arkadaş yok
Hiçbir çaba sarf etmiyorum

Usanmışlığım
Umursamazlığım
Yoldaş olmuş umutsuzluğuma
Solum pes etmiş
Bunca yalan sevdanın ardından
Yemin etmiş sevmemeye
Yok be arkadaş yok sevemiyorum

Kaç kapı kapandı
Heyecanla beklediğim hayallerimin üzerine
Olmadı olmayacak
Her defasında son seçenek
Boğulmak üzere sunulan can simidi olmak
Yok be arkadaş yok bana göre değil

Yardım isteyen tüm ellere
Uzanırken ellerim
Şimdi kırıldı vefasızlarca
Çalındı yaşama sevincim
Bir yalan deryasında
Tüm doğrularım boğuldu
Boğuldu be arkadaş boğuldu

Şimdi tekrar başladım
Adım adım yürümeye
Canımı yakanları yolumdan iterek
İlerliyorum
Benden çalının benliğime
Gözlerim ufukta
Yeşeren fidana odaklı
İlerliyorum be arkadaş ilerliyorum
Emin adımlar ile
Kendimi bulmaya gidiyorum arkadaş