Bıraktım arık saymayı
İnancımı da yitirdim
Ömrümce geleceğini beklediğim güzel günleri
Artık beklemiyorum
Ve aradan bunca zaman geçtikten sonra anlıyorum
Seninle bende gitmişim ebediyete

Yok hiçbir şeyin tadı
Mevsimler ikiye düştü
Sevdiğin o kar yağmıyor artık
Sağanak yağışlarda
Cam kenarında çayımı yudumlamıyorum
Solumu kimseye açamıyorum
Anla işte anla
Senden sonra kırıldı kolum kanadım

Dermansız bir hastalık gibi
Sardı bedenimi sensizlik
Sahi sen hiç düşünüyor musun beni
Yoksa unuttun mu
Rüyalarıma gelmiyorsun uzun zamandır
Üzüyor mu gözlerimden akan yaşlar
Söz geleceksen eğer
Ben hiç ağlamayacağım

Yüreğimde bir kor alev alev
Yanıyor yanıyor yanıyor
Sensizlik her geçen gün
Ömrümden çalıyor
Gelmeyeceğini yani gelemeyeceğini
Bile bile beklemek
Kendime bir ceza mı bilmiyorum
İçimde dinmeyen özlemin


Bir vedayı çok gördün bana
Sessiz sedasız gittin
Sormadan bana buna hazır mısın diye
Değildim baba değildim
Hiç düşünmedin bu kız ne yapar
Kime dayanır diye
Söylesene
Kim bir baba gibi sever insanı
Kimse hiç kimse

Açtığın yara çok büyük
Zaman ilaç falan da olmuyor işte
Ben seni özlüyor
Her fırsatta anıyorum
Ama sen benim rüyama bile gelmiyorsun
Olsun gelme be babam
Sen oralarda huzurlu ol bana yeter
Gelmesen de
Ben seni yine çok sevip özleyeceğim

İçim kan ağlasa da senin öğrettiğin gibi
Gülümsüyorum hayata
Ben umut etmeyi hiç bırakmadım
Seni sevmeyi bırakmadığım gibi
Aslında söylemek istediğim çok şey var
Ama boğazımda kocaman bir yumru yutkunamıyorum
Susuyorum sadece
Sen ben sustuğumda da çok iyi anlardın
Benim seni anladığım gibi
En yakın arkadaşım sırdaşım sevdiğim
Rahat uyu canım babam ….




HAYIRLI SENELER