Yazdan kalma bir güneş
Süslüyor sonbaharı
Isıtıyor var gücüyle
Yürekleri buz kesmiş
Sahte suretleri

Karanlığın derinliklerinde gizlerim ben duygularımı
Korkar ya insanlar karanlıktan
Bana, iç dünyama ulaşamasınlar
Dokunamasınlar az olan mutluluklarıma
Yermesinler içimde yaşattım acılarımı diye

Yazın kavuran sıcağında titrerken ellerim
Soğuk bir ayaz sararken ruhumu
Kan ter içinde kendimdendir kaçışım
Belki de bilmeden etrafımdaki yalanlardan
Kimsesizliğimdendir
Kendime sıkı sıkı sarılmam

Gecenin zifirinde akarken gözyaşlarım
Kendi parmak uçlarımdır silen onları
Çünkü
Gözyaşlarıma her dokunan
Sellere sebep verdi
Benliğimin derinliklerinde
Bir aldatmacanın tam ortasında
Sevgi yoksunu varlıklar ile çevrilmişim
Hangi yana baksam yalan
Diller ağılı
Tebessümler sahte
Bakan gözler kör

Şimdi sana sorsam
Beni anlar cevap verir misin
Çok sevdiğim bu sonbaharda
Neden üşür benim ruhum
Verecek bir cevabın yok değil mi ?
Tıpkı benim dinlemeye niyetimin olmadığı gibi

Sen gecenin karanlığında ağlamayı
Kalabalık içinde yalnızlığı
Dillerdeki yalanı
Gözlerdeki sahteliği
Sen üşümek nedir bilir misin

Yok
Nereden bileceksin
Sen hiç üşümedin benim yakınımda
Ama benim sana dokunan parmaklarım
Senin soğukluğundan donup kırıldı
İşte ben bilirim
Ilık bir sonbaharda üşümenin ne demek olduğunu
Ben çok iyi bilirim ….