Kefenlenmeyen mezarsız ölüler.
Mevsim’siz ayrılıklar
Ve zaman’sız ihanetler...

Sonbahar’ın gazabından
Her yıl benden hayalini biraz daha almasından korkuyorum
Gözlerimde kalan bir tutam fer’i çalmasındansa
Bıktım!!!

Bir çocuk misali;
Korkularına parmak aralarından bakan
Cesur bir yüreğim var ,titriyor birkaç mısra arasında...

Matem siyah’la anılır
Oysa ölüler beyaz bir kefene sarılır
Matemsiz ölümler
Kaç renkte yaşanır?

Çizdiğim portreler,
Stilize bir çalışma ile anlatıyor artık bizi!
Çizebildiğim sade bir ışık var artık
Kapanan gözlerimde...

Oysa hatırlarsın,
Ne çok severdim mavi’nin hüznünü
Düşlerimde;
Bir şair’in yazıp sildiği birkaç şiir’ini çaldım.
Silinen bölümlerde,
Birkaç mısra’nın izi kalmış
Anlaşılan acı akmış ve kalem her zamankinden fazla bastırılmış
Ve iki damla yaş,
Kâğıdın bir köşesine saklanmış.

Uğruna yaş dökülen her mısra’yı kutsal saydım...
Tirajsız bir gazetenin orta sayfalarında,
Seni arıyorum

Yüreğimi kaybettim
Sevdam dışında hükümsüzdür