I
Yaz dedi sevgili (!)
Benden gizli yaz şiirleri
Kafiyesiz olsa da olur...

Hiç sevmemiş olanları
Doğmadan ölmüş zavallı aşkları
İhanet kızılı şafaklara gömdüğün telaşları
Aşklaşmaların gölgesindeyken hayatın
Herhangi bir ayrılığın yasına bürün
Hayat gelip dururken dilinin ucuna
Kilit vur dudaklarının ağıtına
Dönüşümsüz bakir kıyametlerin
Suspus olmuş haykırışlarında tekmele kulaklarımı
Ve sonra öl!
Yeniden gel dünyaya
Avazın çıktığı kadar ağla
Ya da sus!
İpotek koy haykırışlara
Sus susabildiğince

En çok isyan et
Ayrılık limanına demir at ruhunu
Yeni bir sigarayı yakış sebebin say İlk aşkı
Bensizliğe rehin al körelmiş duyguları
Ölümün mor rengine de yakıştır solgun yeşil hatıraları...

ŞAİRSEN OLMALI ACI KOKAN BİR MISRAN!

II.
Pervasızca seviştiğin siluetlerden bir kadın doğur
Emzir göğüslerinden taşan cerahatle
Büyüt , gölgesinde yaşayabileceğin kadar!
Sığınak olsun gözlerim
Acıyı damıtır sözlerim

Haritasız kayıp kentin
Ateş hattında iğnesini kendine saplamış
Yelkovan’ın vurmadığı saatte
Kapından gitmeyen şeytan’ın körlüğüne inat
Güneşe bir çelme tak
Parçala hücrelerini ve at beni içinden
Gülüşleri dikmeye çalışırken dudakların
Hece hece kemirsin acıları gi/dişlerin
Acı’nın coğrafyasında nasır tutan be(n)denleri
Kendi elinle göm o adi leşleri
Taziyeler düşür ruhuna
Islak ve çıplak korkularınla
Yaşayarak meydan oku hayata
Ve dalga geç en gözü yaşlı acılarla
Kıblesiz sevdalar beklerken koynunda
Yüzüne düşen gölgenin şekilsizliğiyle
Tüm sanrıların apoletlerini yüzüstü düşür
Ve zamansız kaldığın o yerin, şuursuz gel-git(me)lerinde
Ölümü bile unutan şaşkın bir şair yarat
Gururlan eserinle
Kendini kutla

Yaz dedi sevgili (!)
Benden gizli yaz şiirleri
Kafiyesiz olsa da olur

ŞAİRSEN OLMALI ACI KOKAN BİR MISRAN!

III
Yok, oluşlarda tökezlesin sevdan
Sanık sandalyesine oturmuş öfkenin kırılgan bakışlarında
Göğüs kafesinde çoğalt ölümün yalnızlığını
Hüzün voltalarında kaybolurken gülüşlerin
Kalın duvarlarla ayır her şeyden hayatı...

Bir soluklanma anı kadar uzun
Güneşin batışı kadar kısa yaşa hayatı
Hasretini ay ışığında demleyen mahkûmun
Rüyasında pıhtılaşmış özlemiyle ara umudu
Gözlerinle çek yüreğine, mülteci yağan yağmuru
Pranga vurulmuş lekeli bileklerinle
Sırılsıklam toprak kok sonra
Ruhsuz turnalar düşür mavisi solgun gökyüzünden
Yaralarının en kabuklu zamanlarında
Ölümü öğütleyenlere sonu yaz
Öfkeyle özgürleşen kalemin kırık ucuyla
Ve sonra yak o sayfaları
Namluya sürdüğün heceleri tetikle sevdaya
Vurulurken düşlerin
Fail-i meçhul acılar taşı sol yanında
Ölürken bile masum olmasın yüzün...

Yaz dedi sevgili (!)
Benden gizli yaz şiirleri
Kafiyesiz olsa da olur

ŞAİRSEN OLMALI ACI KOKAN BİR MISRAN!

Feryad-ı İsyana bir bahanen
Veya Gönüle girecek bir hicran...