Sesindeki kuytuyu özledim
Gizli saklı buluştuğumuz o ağaç altını
Ben evden bahsedeyim, anlayışsız annemden
Sen karşılık ver bana, oraya götür beni yine sesinde
Serçe cıvıltıları sarsın sesimi
Kelimeler boşalsın anlamlarından
Anlamsız seslere dönüşsün


Bir şeyler anlat dur sesine sararak kelimeleri
O kuytuda buluşmamızı herkesten gizleyen
Soğuk kelimeler olsun, dinleyenleri üşüten
Görmelerini engelleyen yüzlerimize vuran güneşi
Ve duymalarını yaprakların hışırdayışını sesinde


Varsın onlar hala biz ordayız sansınlar, tam yanlarında
Onların dokunduğu şeylere dokunuyoruz
Çay bardaklarını kavrıyoruz sıkıca
Bardakların yerine koymadan bedenlerimizi


Onlar gibi tahammül edebileceğimizi sansınlar
Bu ağaçsız ve güneşsiz yerde daha fazla aşksız kalmaya
Sesindeki o kuytuda buluşmadığımızı sansınlar
Herkesten habersiz
Ve sıkı sıkı kenetlenmediğini bedenlerimizin