isim kıl
soyadı torbası
dünya tekerine sıkıştı kuyruğu
asla bir tas süte dil çalmadı
boynu eğilmedi ciğer takımına
yokluğun varlığında
varlığın yokluğunda korudu cesareti


tutarlıydı mesela
süslü kadınların oynak kedilerine asla bakmadı
hakkını ağırladı
kovalamadı kimsesiz fareleri
bir kez aşık oldu
o da
ikinci el otobanın asfaltına gömüldü
kırışan tüyleri
yarım yenmiş kulağı yılların demliğinde demlendi
daima
soldan sağa cevapladı soruları
yaşamın sırrını çözüyordu sanki aklınca


teneke çanları çalıyor pazar sabahları
karnı zil zurna aç
ciğerci baba kaldır paslanmış kepenk
çenesi çöktü çağlıyor midesi
yeşil bakışına selam olsun
güne
beş kala


taştan vadilerin ortasında geçiyor ömür
dün gece
kaldırımlar ayaklandı
tramvay gündelik molasında
sen
tekir
konuştur patileri akordu bozuldu şehrin


evet
nefes nüfusa kayıtlı değil
hangi batım doğuma yakıştı bilmiyorum
belki de
annem fahişeydi mart aylarında
piçlenmiş
bir
kediyim...












lamour