ipleri gevşet us
pinokyo ahşap bedenine küfrediyor
duvar diplerini
kapı ağzında açılan gözleri saklayın
hayali kanlar bulaşıyor elime
kokuyor tırnak diplerim


insan en çok aklına yenilir
sapkın düşleri gibi
uğulduyan fikirler doğurur sağ lop’u
suç ve ceza
o an biçimsizdir


paris metrosu gece yarısıyla sevişiyor
beynimde ki azgın jüri ölümcül kuralları sayıklıyor kulağa
sonra
görüş açıma saçılan saçları
kırmızı’nın kıvamlı tonu akıyor dilime
emrediyor şeytan
indir kılıcı
itaat et günahın efendisine
merak etme ruhu yükselir göğe
ve
mermer taban kadını emiyor
organları yapışıyor suni ayaklarıma


terim savunuyor sismik cinayeti
olmadı
adağın yalandı
insancı soluklar dokundukça üstüme
halüsinasyon azat ediyor benliği
ve kovuluyor adem kuzgun mecrasından


tanrı
duy beni
kutsal suyunda yıkandı alnım
gölgeler ırzıma geçiyor sabaha karşı
kara bir ses
kurşuni bir nefes açıyor göğsümü
kurtar tükeniş yakın
ya da
isyan et iblise çeksin tırnaklarını


düşüyorum
uçurumun dibi ceset kaplı
ölü
veya diri
çığlığımda eziliyor

suretleri...
















lamour