Ufacıktı boyu,dalardı hep gözleri
Tuna boylarını anlatırken,
gülümsemeyi bile unutmuştu sözleri
kocasını anlatırken,
küçücük tü dünyası önünde rahle
kuranını sürekli okurken
acı bir hatırası,
düşman askerinden saklandığı
sandukanın içinde dipçik yerken...




Büyük annem idi gül kokardı odası
Yemen ellerinde şehit kocası
subay oğluna ağlamış yine
bir ucu yanık mektup sonrası
şehitler şehri yaşlı gözleri
ölüm kapısında buz gibi sancısı
Plevne yi anlatırdı,işte
Osman Paşanın Rus çizmesi kuşatması..




Plevne bombardıman,
Ruslar el/aman zorlamış kapıları
sonrası mı?
tebessümü yağmura karışmış kan yağmış
kapkara bir bir bataklık
genç ümitler kanatsız kalmış
dördüncü kuşatma da
takatsiz Osman Paşa teslim olmuş....



Ne zaman aklıma gelse
yokluk içinde gülümsemeleri
anlat derdim hep anlat,
bayılırdım onun eski hikayesi
otur bakalım karşıma dediğinde
görseydiniz hevesi,
ah be yalan dünya
kalemime dokundurdun aklımda hep sesi...



Tuna boyları dünya güzeli yerler de bir kadıncık işte,
kalemime dokundu,yaz diye...



Tuna nehri akmam diyor
Etrafımı yıkmam diyor
Şanlı Gazi Osman Paşa
Plevne’den çıkmam diyor

Tuna nehri akar gider
Etrafını yıkar gider
Şanlı Gazi Osman Paşa
Moskofları kırar gider

Kapandı Plevne’nin yolu
Düşman sardı sağı solu
Askerim çok cephanem yok
Yetiş Süleyman Paşa kolu

Karadeniz akmam dedi
Ben Tuna’ya bakmam dedi
Yüzbin Kazak gelmiş olsa
Osman Paşa korkmam dedi


RUMELİ

TÜRKÜSÜ

Yöresi
Rumeli






yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akan yaşam ilee..