Mum ışığında yağmur üşüyordu yanaklarımda
Gökyüzü gözyaşı nöbetinde sırılsıklam
Siyah gecenin sehpasında sallanan kırık huzmeler
Ağlar kaderine karanlığa esir gözler
Sesi kısılır susar akrep ve yelkovan
Kanar dallarında bir demet erguvan

Kurşungeçirmez yüreğim
Delik deşik olur yârin hançer bakışıyla
Kanlı türkülerde nefessiz kalır
Bir bağlama sesinde bile inler kalbim
Firak kırbacında can çekişir gönlüm


Yalnızlık, karamsar bir mevsimin
Satır aralarında kuşanır kılıcını
Köroğlu edasıyla
Kükrese de yürek ne fark eder
Vefasız yârin ölüm busesiyle
İntiharın kıyısında gezer hayaller

Ele bahardır gülüşü sevgilinin
Bende karakışların şarkısı olur.
Oysa mutluluk hoşçakal der usulca
Gülen bakışı solar gençliğin
Sümbüller öper yaralı okyanusları
Dağlar denizinde bulutlar çöker,
Umudun üstüne.
Gül üşür, yaprakları kurur
Kırılır dalları rüzgar esince

Hasretin kudurmuş dalgalarında
Ruhun Azrail’i olur ayrılık
Aşk tebessüm eder vadesi gelmemiş ölüme
Son arzundur yarin pamuk elleri
Ama zindanlara atar seni katil bakışı
Biter ömür, söner umut feneri
Ne çare ölümün soğuk adı olur sevda

16 11 2007

Hüseyin Özbay