40
Yorum
1
Beğeni
4,9
Puan
2945
Okunma

bu şiirim dönence dergisinin ikinci sayısında yayınlanmıştır. şair dostlarımın bu dergiye ulaşabilmesi dileğiyle.
Asi bir yarayı kanatıyordu gidişin
Acı bir tebessümdü yüzünde terk edişin
Hüzzam tadında keşmekeşler kalır içimde
Taze bir şehir bayatlıyor küflü biçimde
Mazbut bir nehir kuruyor suskun ve sessizce
Münzevi ikindilere koşar çaresizce
Yaralı bir kartala manasız gelir sema
Yıkılan heykellerin sırtında kalır kama
Mavi tomurcuk ağlıyor gülden kafeslerde
Ben mağlup oluyorum irkilen seslerde
Nasipsiz kaldırımlara konuyor kederim
Hazırım artık vursun beni güllü mavzerim
Yetiştim ölümüme çeyrek kalırken aşka
Gözlerin siyah bir yıldız bakıyor bir başka
Meftun olmak arşa değer bakışlarında
İkliminde boğulmak donmak kışlarında
Her acıya katlanırım hasretini yenebilsem
Varlığındaki eşsiz gizemi ah bir bilsem
Laciverde takıntısı var gecelerimin
İlla bahtı kara olacak hecelerimin
Kanadı ağlayan garip martı uçar gider
Hain bir ayrılık yüreğimi biçer gider
Nefessiz kaldım umutlara solar gülşenim
Şiirdeki denize gömdüm ıslak kefenim
Bana sevdayı anlat yar, kanarken şu kalbim
Vuslata engelse sevmek kırılsın kalemim
Hüseyin ÖZBAY
5.0
94% (17)
4.0
6% (1)