Öyle bir “an” yaşarsın ki özlem boşalır gözlerinden

Sağanağa karışır damlalar,

İzlersin…



Yetim kalan ruhunu tamir etmez hiçbir alet

Ve hiçbir sözü geçiremezsin allak bullak olan yüreğine

Susar, beklersin…



Film şeridi gibi geçip gider yıllar gözlerinin önünden

Durdurmak istersin bir an, en toz pembe kesitinde

Akıp gider ellerinden…

Bakarsın ki kapkara olmuş avuçların

Hiçbir sabun temizlemez bu kirlenmişliği

Utanırsın….



Ve lanet edersin güzel duyguların yitikliğine

Vefasız geçmişinin külleriyle

İçin için yanarsın…



Yapamadıklarına hayıflanır, ağlarsın

Ya da yaptıklarının bedelsiz kalışına.

Cefaların hükmettiği dünyanın kölesi olmuştur bedenin

Satılık ruhların ülkesinde

Başrol oyuncusu olmuşsundur artık

Perdeler kapanır elbet yürek yakan alkışlarla…

Herkes dağılır dağılmasına da,

Bir sen kaçamazsın…