Arıloji



biriyim:

sen köpürtülmüş sek bir deniz seviyorsun
acıyı kalbine batırır gibi
ben bir garip Istanbul,
yolda yürürken selam verene adını unutturur gibi.


birim:

yağmurumuz aynı parmaktan
bir kadının tanrısı aynaya bakarken
arkana dokundum,
arkan ne kadarsa
bir gülümseme masasında.

ah belim,
incinmiş bir e sesi
lâl güneşin kıvrak zekâsı
dâhî mumya
gecenin koynundan çık
biraz yalnızlığımla oyna.


hani bana dondurma kokulu çocuk
hani bana, hani bana.

bir acının kan damlasıyla
boşalan yaramaz intihar,
hani ama hani bir bira

ikim:

hatırayı mı bozdular ne bu utanç vardiya.

üçüm:

oysa filler uyurken bir tek karıncayı severlermiş
annem söylemişti
öldü annem, ölen ne bilsin hayatı.
geç gitsin önünden ırmağın fincanı
kırık kırık sevişirken parmağıyla,
ah yağmur, vah yağmur
hani bize gelecektin tanrı izin verince.


dördüm:

ben seni gözlerime istetecektim.
vermezlerse kaçıracaktım yüzünden.


beşim:

genç lümpen senin de mi suyun yok,
gel ağzıma, gel ağzıma.

bir yatak ne kadar dağılabilir
gir ağzıma, gir ağzıma.

salıncaktan fayton yaparken öyle demiştin
delisin sen, sen deli.
ben sana
beni öp demiştim. öp beni!


altım:

havadan geçen ilk şarkıya atla, beni hatırla.
kavanozumda gür pencereler
perdelerin aklı çıkmış, çarşaflar emilmiş
odanın soğukluğu mu bu çayın yalnızlığı.


yedim:

sen beni seviyorsun bıçakla kuş
uçurur gibi, uçurtman gibi.
ben bir garip organ
tanrının soluk imzası gibi şiirim.

bırak onu, sen yaz beni.




Payanda