2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
796
Okunma
Anlaş Sanrı
o hep müşkül kaygının kalıcılığı, atlarla
şiir sürdüm, ince sonsuz yorgunlukla.
olgunlaş azıcık!, denilen gölün
aşkıma laf edildiği kuruda
bir ot değildi onlar...
olgunluğu irdelediğimde sabahın yırtmacında
bir ev istedim sâde aklı başında
uykusu uyulur, gecesi geçilir
ölümü öpülür bir çıplaklıktı bu isteğim.
ben buydum, duruydum
en çılgın dövüşmelerinde dalgaların
o vahşi köpürüğünde bile babamın
rüzgârını avlıyordum hayatın.
duydum!
ses yoktu dünya’da benden önce
mezarımın başında durur
beni anımsatır çorak gölge
o hep üzgün yağmurların kalıcılığı, üzerimde
şiir tükürdüm, ahlandığım hepinizin üzerine!
Payanda
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz