Düş sokağının çilekeş sükûtunda
Yürüyorum ellerim ceplerimde
Sessizliği bozacak bir çığlık bekliyorum belki
Belki de hiç bozulmamasını diliyorum
Gamlı gecenin mateminin



Oy ağaç altında büzülen boncuk gözlüm
Seni de mi yalnızlığa vurdu hoyrat deniz?
Sen bir lokma ciğere hasretken
Binlerce kasap gördüm insan ciğeri söken
Bundandır midemin bulantısı
Ve bolluk içinde aç kalışlarım



Sırtlandığım heybem ağır geliyor omuzlarıma
Esrik kokusu sarıyor dört yanımı
Senli anılarımı doldurmuştum içine
Umutsuzluk yağmur gibi damlarken üzerine
Pas tutacağını bilemezdim ki...



Ey kanımda aşkı arşınlayan hüzün
Bitmek bilmiyor beyhude çektiğim çile
Kıvranıyorum iliklerime işleyen hastalığın pençesinde
Ve gönül küllerimden doğan mabedimde
Secdeye varıyorum vuslat gelsin diye





Durduramıyorum göz pınarlarımda biriken yaşları
Ağlıyorum hasretim
Sensizliğin geceperest mateminde...