eskidendi
boğaziçi mavisine küsmemişti
komşu kızı büyümemişti henüz
galata fitilini hazmedip
konuşurdu yaşlı koğuş ağaları detaylıca
şimdi
geçmiyor vapurun dumanı
yer ve gök
uykusuz
nöbetleri yok sayılsa da


eskidendi
lokumun ağdalı tadı
kimyasalı sağnak çifte kavrulmuşluğun
anamın ipek dokuması
babamın cilalı potini dibek kahvesi
mangalın ateşi ağarlaştı
ırzına geçildi geçmişin müsadeyle
mektebi özlüyorum
cin ali nasılda tavlardı ayşeyi üç kuruşa
şimdi
dijital rüyaların peşindeyiz
sıralı harcanıyor dünya atom vari


eskidendi
açık havada sevişmeler
kamerin gözlerini bağlardık hafiften
yıldızları samanyoluna demirleyip boşalırdık geceye
sakınmadan
utanmadan söylerdik şarkıları
nihavent makamı yakardı cayır cayır


eskidendi
ortaoyunu
tek sahnede doyardık sanatın sofrasına
adaplı dönerdi dil
karagözün şamarı acıtmazdı hacivatı
lakin
kurtların dişleri bitirdi gölgeyi
geçmiş ola


eskidendi
akşamın sefası
hane başı piyesler dinlenirdi radyolarda
kulaklar dikilirken küçücük kutucuğa
mutluluğun resmini çizerdi abidin
tuali çekingen
boyası aile boyu


eskidendi
laci takımın fiyakası
boyuna çizgili jilet misali
kaptanlara özenirdim çocukluk aklımla
denizin mavisi girerdi zihnimin eşiğinden
gitmesin diye
peri’nin masalı
kapatırdım gözlerimi gıcırtılı döşeğimde


erken bitti takvimin maarifliği
gençlik gibi

geçen geçti...






lamour