Her Kadın Ayrı bir Renk


Her kadın maviyle doğar, hayatın adı bu
bazı yıldızlar kendi aralarında seçer bu gece kayacakları
İnsan, insandan ne alacaksa orada alır, koyu bitmişlikte
bütün ihanetler, bir kırılmayla başlar, Sonrası hükmen yeşil bir elbise


Katkısız sevişmelerin barınağında oturup bir sigara yakarken
elim avcuma gider avutur unuturum boşluğu
kendimden çekilir gibi aynaya soyunurum, Yol yorgunluğu
küsün kuşlarında tüylü fincandır Allah, derin bakılır
her göz, inançtır, kalabalıktır, yarın tadılır Boş vakitlerde
ölüme doğru uyuyan bir kadın Maviyi alaya alır günün birinde

Seçersin uzaktan ufku da Sevdiğin nerede
yağmur çok şaklabanlık yapar bir kadın için Dudağı kenetle
Ve çok sev kendinden bir çiçeği kopartırken
bağçende suskun yılanlar, Ezdirme kendini zehre
bırak Ne kadar tortun varsa şarkılara kalsın
Örümcek ağını temizlerken bir evde Şahane süpürgelerle
Uç uçabildiğin kadar, Yürümeyi deneme

Çünkü insan yürürken anlar her şeyi
Yolcuğun cevizi böyle Ve saf bir gülümseyişin mecmuası
Dokunur en içlerine, bir sümbül kapanır Bir dağ söküğü iğnelerde
Acı da hatıra da Demini alır, sen sessizliği bekleme
Zaman dediğin kötü kokan bir ceset kaygısı
Otur Kalk olgunluğu irdele

her kadın Maviyle doğar
içinde beyaz karışır Siyah vesvese!



Payanda