17
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1579
Okunma

seninle hiç konuşmadan
avlusunda gözyaşı döken
çiçeklerin sessizce gidişini izlesek
(h)iç (h)içe geçerken sustuklarımız
yokluğa tutulsa kaburgalarımız
terleten bir koku asılı kalmış kavganın göğünde
insanlardan kaçan kuşların son türküleri koyulaştırırken geceyi
herşeyi öldüren şu dünyanın acıtan hikayelerini düşünmesek
hiç kimsenin bilmediği bir sırrı anlatsa gözlerimiz
içimizin derinliklerinden topladığımız hüzünler son kez inlese
belki hazırdır bulutlara saklanan rüyalar yaşanmaya
akrep çağının karanlığını önleyen bir dirençle
bembeyaz sarılsak
bir tarih hatasıdır belki tüm savaşlar
devrim şiirlerini dudaklarımızla alevlendirsek
belki gelecek huyunu değiştirir
hürlük şimdiymiş gibi
neyi bekliyorsak en çok öyle öpüşsek
duyuyorum kuşların ve çiçeklerin alkış seslerini...
5.0
100% (26)