her gece şeytana uyuyorum lavinia
ışığı söndürüp
kapıyı rastgele kilitliyorum
kese kağıdına yazıyorum yalnızlığımı
duvar diplerini özlüyorum kırmızı kazağın gibi
raporsuz düşler sunuyorum aynasız sokağıma
kaçak sözlere sulanıp
sevişiyorum sessiz komşumla




eziyorum bezginliği lavinia
hüzünlü plakın cızırtısı deldi zarımı
geçici sağırlık parçaladı hesap defterini
kim suçlu
kim gafil soytarı
derdim su alıyor bu ara sersemledim
uyandır beni
raf ömrüm bitmek üzere



zaman kan topluyor lavinia
mor eti bulantı kapmış kusuyor olgusunu
tanpon hislerim grevde
dayanışma şiirleri revaşta şimdi
not düş alnıma
kim yazdıya gitmesin bedenim



telefonum sustu lavinia
ahizem nefesini kimliğine geçirmiş
piç bıraktı aşkı
atık kutusuna atıldı mektuplarım
adresi ölü ozanlar derneği
akşam vakti
köpek dişim azdı yine oysa dolgusu dolmuştu
anatomik dengem şaştı lavinia
terazim utanıyor ilk defa



kaybım büyük anne
uç noktaların en ucundayım
cam kırıklarım kapışıldı çarşı pazarda
demek
terkedilişin kimyası bol geldi ruha
yoksa kim ölmek ister dalından düşmeden













saati ayarla lavinia
son vapura biletim geç kalmak istemem


boğulmak niyetindeyim...















lamour