şehre yağmur yagardı
Bizde çiğ taneleri

Bir bilsen susmayı bilmez çocuklar
Bazlamaya ana avrat dalarlar
üç bilinmeyenli bir ideolojiydi hayat
Tarla azz, öküz naçar, sürecek adam yok
Sabahı mahmur
ilkokulda sınıftan atılırdı çocuklarım

şehre yağmur yağardı
Papatyalar kapatırdı yüzlerini bize

Çok bilinmeyenli bir denklemdi hayat
ulu yıldız !
kendilerine ışık saçtığın çocuklarım
okula tabancayla giderdik
Oysa kimseye tokat vurmuşluğum yoktur benim
Çünkü düşman dost görünüşlü fukaralıktı


şehre yağmur yagardı
Biz dinlerdik


arzulanan değil arzulamanın kendisine aşıktı çocuklarım
babasının küfünü gizlediği oğlunda
sinirliydi evlatlarım
aslında bizim derdimizde yoktu
yanlızca dağı ovayı bırakıp ki hayvancılıkla geçinen atalarım zengin insanlardı, yayla evini çarşamba’ya, kısla evini Erzuruma kurardı mağrur Cabbar dedem .
Ne zaman ki tarlaya mecbur, yani meşru olduk ekin öküz derdi çıktı.
Çiftçiliği bilmezdik.
Göçebeydik, ben deyim Özgür insanlar sen de çingene.

şehre yağmur yağardı
Bir uzaktan izlerdik
Bizim Harun vardı, köyden orta okula gitmişim ablama,
ayaklarımı kaldırımlara sürükleye sürükleye,
bana dedi ki “yokarı değil, yukarı! Diyeceksin, ayaklarını sürükleme bi de..”
iyi insandır, ispanyolca, arapça, almanca, ingilizce bilir, Erzurumda felsefe okumuştur, Mürsel eniştenin oğludur.
Sözüm insan sözüdür, iyi insandır.

şehre yağmur yağardı
utanırdı çocuklarım
yaşamın taşkın, ahlak dışı ile varoluşan dekadan,
umarsız bulantısı arasında sıkışıp kalmış
her cümlenin arkasında mantıksal çıkarımlar değil kendi yaşamı olan
şimdi bir tanrı dansedip geçiyor içimden..

şehre yağmur yağardı
yükseldikce uçma bilmeyenlere daha küçük görünen tanrıları
insan senin kaybettigini kaybetse bir yerlerde duramaz bir daha
azdıklarında dayanılmaz bir kan kokusu
kusar çocuklarım


yaşam, yüksek anlamlılık yüklü erdemdir biricik anlardan ve onların gölge görüntülerinin çevremizde gezindiği sayısız bekalardan oluşur.
bekliyorum, neyi bekliyorum ki, neye acıktım?
bulutların tahtı çok yakın diyorum


kemiriyorsun etimi devlet
helal olsun insanlığın
aç gezdiklerime say
ömür bir arpa boyu
çocuklarımı öldürdüğüne say
ak sütü emeklerinden
inciden gerdanın olsun
çokları pek geç, bazıları erken ölürler,
tabii vaktinde yaşamayanlar nasıl vaktinde ölebilir?

ölüm henüz bir bayram sayılmıyor.
oysa daha en güzel bayram ölümdür.
"kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız.




karşı tarafta düşman
bu yanda masada hesap fukarası çocuklarım
savaşırlar bu yüzden
bir hesap yüzünden ki
bu hesap onları aşar



şehre yağmur yağar
Biz cemreyi severdik, suyu toprağı, ayranı,
içtiğimiz suya müteşekkiriz


şehre yağmur yağardı
Bizim içimizden gam giderdi
Çünkü çeliğe su dökersen eğer
Hele birde kızgınsa ve kıblede kırmızıya sevdalıysa
Belki anlayabilirsin

şehre yağmur yağardı
Biz gizlice kızardık