Akrep sokumu düş uyanışı uykularım yıkar yüzümü
Düşerim geceleyin peşine, gün doğumu öncesi
Sirenler çalar göğsümde uyurken anadan üryan rüyalar
Uyanır ayaklarım çorapsız, yorgansız yangın yerine yalın/ayaklı


Yakılırken zılgıtındaki yıldız kayar yıkılır sonrasında sönerdi
Direkleri kırılırdı yelkenlisindeki gemilerin
Bükülüp kıvrılıp kalırdı deniz kenarı sokaklarım
Rahmine salardım kendimi vakitli vakitsiz paşparmak emişi

Sokaklarım yanlızlığımın serkeş arkadaşları
Sokaklarım darlandığımda sarıldığım geniş yollarım
Sokaklarım karanlığı bana karan aynalarım
Sokaklarım ruhumun uykularını sallayan salıncaklarım

Titrek lambalı adımlı yürüyüşlerim üşütür
Mil çekilmiş pencereler siyah süslerinde gelinlikli izlesin beni
Ayak izlerini saklarken sokakların gölgeli adımlarında dolaşır adımlarım
Çıkmazındaki yerde yakama yapışır kokun

Sol yanım anahtarsız sıkılır kıvrılır sokaklarıma benzer
Sol anahtarındaki bir tele bir nota takılır saçlarına takılırcasına
Boyun büker bir kemanı sıkıştırır, ellerim terlerken dokunur
İncesindeki bir beste çalar yürek titrek kalırken
Sokaklarım suskunluğunda söyler kaybolan aşkın türküsünü

Şehri ateşe verir yankılanırken şarkılar
Kış ortası ayrılık yangınları bahar yasaklığında
Sokak ortası gece çalgıcısı olurum
Dudağım tozlu paslı
Silerim
Düşlerimi
Sokalarımda
Öperim
Düşlerini
Gizlice
Sensiz
Sonra
Dökülürüm
Sonbahara
Sokaklara
Damlasında
Yağmura
Utanası
Dikilen
Gözüm . . . . . . .
.
.
.
.
.
.