6
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
3958
Okunma

I
Kum tanesi olurdum zaman içinde
İçerken beni zaman
Tükenirdi kum tanem ince belinden
Kum saatimdeki mevsimlerimde dökülürdüm toprağa
Çekilirdi damarlarımdaki deniz
Çekilirdi yelkenler rotasız bilinmeyen diyarlara
Umut pusulaları yönsüz puslu rüzgarlarında
Boğazlara atılırken denizci düğümleri
Boğazlar kara... boğazlar dalgalı kayalıklı
Dilde olurdu bir deniz kızı türküsü
Mavisinde asi notasız söylenirdi güvertesinde
Fırtınaya çalkantısında hüzün varsın sallasın
Umut bir martı kanadında konardı sancağa
II
Aşkın ilk ayak izlerini yazardım yalnızlığımla
Tüm batık gemilerim kalırken geride
Ruhum saplanırdı sahiline
İmbatlar düşlerini getirirken ellerime
Yorgun kalırdı adımlarım uzaklaşırken senden
Gözümde yosunlu anılar dilimde bir tuz lekesi
Göğüs sensiz bir adada atarken batardı güneşler
Yokluğunun yorganlarını örterdim geceleyin
Sabahlarım susuz çöllerde dokunurdu dudaklarıma
Ay utangaç yarım kalırdı yarım kalmışlığıma
Beklerdim karanlığın rahmini yırtması için şafakları
Kan kızılı goncalar dökerdi gözlerim gök/yüzünde
III
Taş duvar mağralarda kalırdır bir yanım
Yüzüm denize dönük bir yanım gölgeli
Çizerken duvarlara silüetini
Taş sen olur gölge ben olur dokunurdu
Dokunamadıklarım asıl bana dokunurdu adalarımda
Kelebekler konarken sol omzuma ağır gelirdi düşlerin
Düşkünlüklerim yıkarken dizlerimi
Yaralarım kanardı ırmaklardan denize koşmak için
Papürüslere yazar oldum mektuplu şiirleri
Boş şişelerde sakladım saldım en dalgalı denizlere
Martılara da söyledim avuçlarına konsun istedim
Parmağımla karıştırdım mavisindeki denizleri seni söyledim
IV
Seni bir ada dolusu sevdiğimi kendime gizledim
Alıştığım yalnızlığımdaki yanlarım gibi
Yarasına alıştığım sol yanım gibi
Gecenin hanceri acıtmıyor artık
Arta kalan ölü bir benden
Birde senli düşünceler
Bir denizci hikasindeki batık gemisinden kalan son şiirdin SEN...
.....
5.0
100% (8)