Öd

“Ölücü bir maceradır yaşamak”
İfadesini veriyor şair!
Bayrağı suskun kadınlarla
Eli kurumuş ademlerin safında
Sürekli kendini ikaz eden vakti
Ve elim bir kazayla anlamı bulan
Yoğun bir sürükleniştir

İçten içe bir çocuk söylemiyor
Deli divane bir aşık lal olmuş kemalini
Herşey bir şeyle meşgul
Öğretmen iyiliğin karakökünü boyatıyor
Mevsimi gelmeyen meyveler satıyor manav
Taşların kalbine değiyor yağmur
Çoğrafyadan çıkardılar vatanı
Herkes artık maaşa memur
Kanıt yok iyiliğe
Şairlik yüreksizliğe payeli
Kelimeler çıkmaz sokaklarda ağlıyor

Cürmü yok yarının
Rahminden doğmayacaksa umut
Habire dünü silkelenip duruyoruz
Yalnızlıklarımızın üzerine
Oysa sessizzliğin bittiği andır çığlık

Gözlerini örtün ihanetlerin
Diri diri gömün merhametin toprağına
Olabildiğince açın radyonun sesini
Ajanslar bakir meleklerin istilasına uğrayan
Dünyamızdan sözetsin
Ve isteyen herkesin en mutlu anında
Var olabileceği gerçeğini deklare etsin
Ve hiçbir çiçeği incitmeden dilek tutulabileciğini
Bilsin artık yıldızlar

Kaf dağının yokuşları düzletilsin artık
Anka kuşunu gerçeğin kafesinden azat edelim
Masalları olmayan milletlerin
Geleceği olmayacağını bildirsin en önemli bir adam

Ve şairler yeniden kendileri olanın
Yüreğinden seslenip
İffetli bayraklarını dalgalandırsınlar
Kanlarını riskederek