Sen ordasın şimdi…
Pencerenin önünde
Dumanlar savuruyorsun geceye.
Halkalar çiziyorsun boşluğa,
Her halkaya bir resim hapsederek.


Gündüz seni ele geçiren şeyler
Derin bir uykuya dalmışken şimdi;
Gözlerin kalabalıktan kurtulmuş,
Daha net görmeye başlamışken her şeyi,
Ben de bir yer bulabilirim belki
Onca halka arasında.


Sabah gelmeden daha, yetişebilirim
Gecenin içine yolladığın o bulutlara.
İçlerinden birine konup
Yavaş yavaş yaklaşırım pencerene,
Göz kırparım senle dolu o gölgeye…


Sokaklar kadar boşalmış,
Gece yüklü yüzünde
Ayak seslerim daha bir belirginleşir belki,
Gölgem daha bir büyür.


Gün ışımadan gelmeliyim bu yüzden…
Bir köşeye gizlenip üfürüşünü seyretmeliyim
Teker teker halkaları…
Sonra o köşeden çıkıp yürümeye başlamalı,
Yüksek topuklarımla
Takırtılar çıkarmalıyım sokağında…
Ruhunda topuklarımla takırdayıp durmalıyım.