karabasanlar serilmiş göğe bu gece
küfürlerimden beslenmiş obur insan çizimleri
evlerin çatısına yerleşmiş
iplere asılmış içi boş gömlekler
rüzgarın diliyle konuşuyor benimle


tırnak aralarımı gündüzün panaromal yanılsamaları
saçlarımı demokrasinin yap boz yararı kirletmiş
kargalar her zaman her yerde
parıldayan yıldızları bile karartıyorlar
şehrin ışıkları kirli beyazla
bir gamzemi daha dolduruyor
ağırlaşıyorum
daha önce denenmemiş ölümler arıyorum balkonumda
çığlıksız ve sıcak
tutunduğum demirde avuçlarım üşüyor
iskeletim hiçlikte
dertlerini duymak istemiyorum duvarların


düşündüklerimi harf harf düşürebilseydim sayfaya
imlâsızlığın bir tabutta açtığı delikden doluşup
bil-meden öleni didikleyen
kurtcukların görüntüsünü anlatabilseydim
bir kadının zakkumları kurutan gülüşünü duyardınız

her yazılan mısrada eksiklik hissi
doyurmayan su tadı
gideceği yere hiç varamayan
uzun bir yolculukta yazdıklarım
bilincin masal yuvaları gerçekciliğin talanında
kendi kıskacında çırpınıyor beynimdeki yengeç
burnumun aktığına aldırmıyor
ağlamamı bekliyor
bulutlar biliyor
ben ağlamam ki!

söylenmemiş sözlere şiir gibi muhtaç sessizliğim
bir sesin serinliğini düşlüyor göğsümün labirentleri
bedenimi dalgalandırıyor nefes alış verişim
ıraklarda bir kaç gemi daha kor yalazlarda batıyor
kaptanları ’benim’ gibi susuyor

içimin iklimsiz şehrinde birikmiş cerahat
biraz daha kilitli kalsın gecenin karanlığında
belki yarın bir nisan yağmuruyla temizlenirim...

nilgün arıkan (Nilgün ARIKAN)

Şairemizin kendine has bir tarzı var, orijinal bir şiir olmuş kutluyorum dizelerinizi Yunus diyarından selamlar.

Yüreğinin şiirinde bir gezinti olmuş Nilgün,
o hiç söylenmemiş sözlerinde,sessizlikte

tebrikler,

sevgiyle..

Şiirdi elbette değerli kalemden okunan...tebrik ediyorum

güzel bir sesleniş saygılarımla

Şiir var bu gecenin içinde.

Harf harf okunuyor, sesliler ve sessizler.

ne demeli sana...


kendimizden çokça şeyler bulduğumuz bir şiirdi, her ne kadar hiçbir şiir tanımlayamasa da tam olarak duygularımızı.

çok sevgimle...

Sevgili Nilgün Hanımefendi,

Genç beyinler adlı okuduğum dergide ünlü şaiir ve yazarların nasıl ve hangi şartlarda yazdığını okuyunca çok şaşırdım ayakta yattığı yerden ve hatta gündüz uyuyup gece yazanlar ve hatta otuz sayfa yazacağım diye başlayıp yirmibeş sayfa yazınca sözünü tutmak anlamında yazdıklarında kopya yapanlar bile var geçelim şiire dert yakınırız ağlamaktan bazen ayrılığı bile çok kızarız üzülürüz kahroluruz ama istemediğimiz şeylerin başımıza gelmesinde bile bir hayır vardır diye yorumlamak lazım umut hayatımızın tuzu şekeri gibi kalıyor

Tebrik ederim sevgi saygı ve selam ile.

yazarken ve okurken diyorm ki
ya şiir olmasaydı...
yazabilen ve yüreğini kaleminde taşıyanlara hürmetle...

ne yaptın Nilgün Hocam dağattın beni:(

''iskeletim hiçlikte'' ne güzel söylem..

selam ve saygımla..

benim değil
sensiz dillendirdiğim her ses,
yüreğimi salsın bu kemikten kafes,
bir nefes,
yalnızca tek bir nefes,

şehre ve geceye dair,

dağınık:)
ama çok güzel dizelerdi,

saygılarımla şaire...

umuttu şiir tüm çalkantılara rağmen..ve imkansızlıklar.. olmayacaklar.. isyan ve dik duruş aslında.. ve yinede umut.. kutlarım şairem nice güzeldi yine şiir.. sevgim saygım her daim...