demir aldı dünya
çıplak bedenin limanından sıyrılarak
martılar gagalarken meme uçlarımı
mavi bir tükü söyleniyordu ağır aksak




adım mona
bacak boyum uzun değil belki
yaratılan arzularım ayakta tutuyor kadınlığımı
bir erkeğin üç şekli vardır
itici
vurucu
yakıcı
üç el bombası ya öleceksin inleğen nağmeyle
ya da süreneceksin sinmediğin tende




alfabetik sıra halinde listeme eklendiler
sıra dışa bir olay yaşanmazken
hepsi yükünü kopardı benden
hepsinin heybesi saç telimle kaplı
kırık uçları can yaksada
kırıtıyordu topuklu ayaklarım intizama boyun eğercesine




hadi kaptan
fora artık tüm yelkenler
uçur seviştiğim gecelerin kanatlı organlarına
dişiliğimin kıvamı ayarlanırken susacağım söz
yalnız
sessiz harflerim sesine kavuşacak
iki duble aradan sonra




is tüten haneler girdi rüyama
zevkin ardına bıraktığı sıvı soğutmuş ateşi
o an
irkiliyorum
sırılsıklam sarılıyor yanı başımdaki adam
sormuyorum nüfusunu
veya
yatağın önsözüne nasıl konu olduğunu
gereği düşünülmüş bir davamın emaneti belki de
sevişildi ve bitti



ben mona lizam eksik sadece
çerçevem kırık
ne pikasso çözer simetrik düşleriyle
ne de dali havayi tarzıyla
boşverin
hadi kapatın gözleri
bir varmış
bir yokmuş
ve masal son bulmuş...




lamour