senin yüzünden

bedenim sefil her zaman korkağın teki
zihnim lekeli arındırmıyor dualar seli
ayaklarım iki kol arasında başım kalkmak istemiyor aydınlığa
ruhumu kurşunluyor savaş kasırgalarının dinmek bilmeyen sesleri



senin yüzünden

hastalıklı bir vücut kimliksiz artık şu beden
iltahaplı yaralar ah o acıların olsaydı keşke morfini
istenilen bu.Yaşayan bir ölü kör bir inanç sistemi
sinsi gülüşler çiziliyor ölüyor resimlerin içinde biri


senin yüzünden

şu cehennemler, savaşları anlatıyorsun ah o çocuklar yakıyor içimi
ruhuma gözdağı veren o sesin kulaklarımda şimdi
kapana kısıldı zavallı gülmelerim zar zor çıkıyordu zaten ,onlarda gizli
İmkansız dediklerim aşağıya çekiyor alıp karanlığa şimdi


senin yüzünden
midemde hala açlıktan guruldayan kelimeler
sevmiyor öpüşler hepsi sahte ambalajları eski mi eski
Güç hani? ya gündüz ışıklar?ya gecelerde beliren ay? aşk şiirleri okuyanların elleri?
Aşağı aşağı aşağı sürükleniyorum sanki



senin yüzünden
yalanlar yoğuruyor teknede parmaklarım
ne haddime ama bir heykeltıraş edası yüzüm şımartılmış bir aptalın ruhunu çizeceğim az sonra
gördün mü bak muhteşem biraz sonra dikilecek kısır döngü sokağına
seyredeni çok diye,sevinecek sanma
sadece kısacık bir hayattı şu kör rengi çamurlarında