Sen bir sevda ben bir gölgeyim derinlerde

Sana haykırsam duyar mısın ki sesimi?

Yoksa gölgelere gizlenir mi ki çığlıklarım
Sana sevdamı anlatsam, bakar mısın ki ardına
Sırtına hafifçe dokunsam, bakar mısın ki gölgene
Dönsem baksam acaba, gölgen ilişir mi ki gözüne...

İşte, gecenin karanlığında yine yalnızsın sen!

Ağlarmısın ki sessizce, yalnızlığına her daim
Ağlarmısın ki sevdama, kalp sesinle derin
Sen sanıyormusun ki, bu yolda yalnızsın
Görsen büyür mü ki sende ki benim sevgim...

Sen sanıyor musun ki, gecelerde tek sen vardın

Bundan önceki gecelerde, alacada yalnız sen!

Yalnız sen mi boğuldun ey mavi sevdalım
Sen, hayatında hiç buğulanmayan gölge oldun mu ki
Gece karanlığında, onun acısıyla boğuldun mu ki
Sen hiç ıslak sokaklarda, sesiz feryat ettin mi ki
Artık ben sevdamın esiri olmuşum gölgelerin de...

Yürüdüğün sokaklar bitecek diye korkudan irkilişim

Gün ağaracak diye, ya o şafaktan korkuşlarım?

Yoksa sen, benden gittin mi sandın öyle kolayca ki
Yoksa sen, dünyada terkedişlerin mi sandın beni
Yanarmısın ki böyleyse sevgim sende gerçekten
Kıyar mısın ki verdiğim sözleri yüreğinden atmaya
Sen sanıyor musun ki, sevdan benden geçecekte
Tek başına kalacaksın, bu ıssız karanlıklarda öylece...

Anlatsam dinler misin bende ki sessiz sevdanı yar!

Akar mısın ki yerdeki yağmur damlasıyla ’ben’ gibi sevdana?

Oynar mısın ki sokak lambalarının gölge oyunlarıyla
Yok olursam ya diye farkedilmemek, ürpertir mi ki seni
Ben gibi, düşer misin ki sevdanın uğruna, yollara gölge
Gölgen bittiğin de, döner misin ki koşar gibi ardına...

Sana desem ki:

Ben SEVDAN olayım sen de GÖLGE !

Kabul eder misin ki;

SEVDAM Yürekte İZ olmayı !

Şiir, Yorum: Funda Mavi (ŞİRİN KELEBEK)