Hadi asın uykularımı geceye
Ne duruyorsunuz
Koparın karanfilden bir pembe koku
Hiçliğe dağılsın vadilerin kızıl kayalarında


Parçalasın kendini hüzünlü şarkılar
Karaya bulansın gözlerim
Ki o yüzden karadır bakışlarım
Yıkayamaz yüzümü billur aynalar
Bırakın kirli kalsın


Rüzgarın duldasına siner giderim
Uzak iklimlerin deli baharlarına doğru


Vardır elbet umutların maviden kovulmadığı bir yer
Olmazsa bir çınara gövde yaparım kendimi


Kaç zamandır boynu bükük bu şehrin
Yağmurlar mahsun
Düşler yağmalanıyor eşkiya zorbalığında
Tutamıyorum
Güneşe değiyor yorgun kirpiklerim
Umarsız ıslanıyorum


Adımlarım hedefsiz
Fersiz sürüyor toprağa yüzünü ayaklarım
Deniz çekiyor beni
Yalnızlığa vuruyor dalgalar
Bir tutam şiir sızlanıyorum


Kelimesizlik sardı her yanımı
Kül karanlık mısralar
Harf bulamıyorum yazmaya


Ya körpe bir nisan yetişecek
Ya da haziranın melodisiyle düşeceğim yollara...



Şiiri gün ışığıyla taçlandırıp mükafatlandıran tüm seçki kuruluna teşekkür ederim :))