Ömrüm vefat etti.
Titriyordu hiç sorma bu nasıl bir direniş,
Hani seneler önce bitmişti o nasıl bir diriliş
Her ayrılık bir aşka gebe olamazdı vakitsiz
Şimdi bu artı/k 18 lik hüzünler
Bir bebeğe çalan mis kokusu kasvetin
Bürümüş olamaz gözleri şehvet
Koyu kırmızı mıydı yani beyazın korkusu
Bu çocukca deyişler...


Şimdi değme tenimden kopupta gönlüme
El verenlerin bol olsun diyorum o kadar
Uçuruma çapkın bakışlar salla...

Ömrüm vefat etti.
Yol yordam bilmez misin sen?
Hiç misafirperver değilimdir ben,
Bir hayat arkadaşı,bir yürek yandaşı.
Sen siz onlar falan,
Anlamak istedikleriyle aldılar hayatlarına
Yollamak istedikleri gibi yolladılar.
Şimdi kovulmayı bekliyorum usulsüz,
Sevilmeyi bekliyorum umutsuz,
Ve inanamadığım her şeye muhtacım şimdi.

Denize nazar et adımı benim
Düşlerimi kur ağaca ve salla beni.