Eskiyen ağlak hallerinden bir portre sun önüme
Gözlerimi ellerinle bağla
Derken,hayretlere düşürelim evreni...

En bilindik şiirleri kulağıma fısılda
Ne kadar ezberimde olsada dinlemeye razıyım seni
Sonra boş bir caddede gezinelim,
Yine acı cümleler kur bana,duymazdan gelirim.
Ne sabahı güneş görmeyen günlere uyandım
Ne gecesine yıldız uğramamış...
Sen tarafından el konulmuş bir aydınlığa
Sisli bir karanlıkla cezalandırıldım.

Rüzgar saçlarımla oynaşırken,
Sesini duyayım,
Sonra bir görün bir kaybol...
Bir var bir yok ol.
Ölsen daha iyi düşünmeme gerek kalmaz,
Bir cehennem bir ateşten söz edilir ardından...
Bir günahkar...

Ve ben kor olmuş adamı özlerim
Salarım gözyaşlarımı...
Bir kıvılcıma isabet etsin diye,
Dökerim saçlarımı...

Yıllar öncesinden bir fotoğraf önümde...
Sen orda,fotoğrafın kucağımda;yanıyor...



Gitmek üzere olanlara/