epeydir şiirden uzağım . ve haliyle haylidir de bir şiire düşmedi nefesim .
bu şiiri de dışarıdan okudum. ve öyle güzel öyle kompanze bir bütünlük hissetim ki içine aldı beni şiir. sıradan ve neredeyse hergün yeminli imiş gibi
eza savar düş artığı kelimeler biriktirmekten ve okumaktan da sıkıldı şiir ve okurlar. edebî değer olgusunun bilinç kaybı ve iyi örneklerden beslenmeyen şiirsel konjoktür giderek yozlaşıyor. ki bunu uzaklaştığımda daha da hissettim. gereken ehemmiyet ve gerçek bir " kitap şiiri"
neredeyse yok gibi. şimdi bana serzenen ve dudak bükenler olacaktır mutlaka ama bu malesef gerçeği değiştirmeyecek...


şiir... sayın şâir ilk okuduğum biri sanırım. ve bir şiiriyle bile iyi şâir kumaşı oldukça belli. hisleri aktarma becerisi oldukça kuvvetli. bir iki şiirine daha bsktığımda yanılmadığımı anladım. ayrılık acısını ağlamadan yığılmadan ve güçlü imgelerle çok iyi örgülemiş. uzun sayılacak cümleler - bir ikisi dışında- çarpmıyor anlam ve kulağa. ahenk ve ritm iyi uyaklamadan sebeptir ki bu şiirde çok iyi örnekleri var...

ara ara Turgut Uyar- Sunay Akın izleri var mıydı denirse vardı derim ama bu da taklitten ziyâde esinlenme örnekleridir bence... kişileştirme ve metafor yaratma gücü hele hele ters tezahür söylemleri harika idi bunun için özel tebrik ettim. sayın şâir biraz daha dizgileme ve peysaj üzerinde durursa kesinlikle çok daha iyi eserlere gebe zannımca demiyorum buna çok eminim.


netice olarak beni zoraki içine çeken ve özlediğim damak tadına bir parmak bal süren iyi şiire ve şâirine teşekkürler adıma...


hürmet ve saygılarımla

not: telefondan yazdığım için örnekleme yapamadım ki
kes- yapıştır hayli zor oluyor bunun için af dilerim...