Suskundun yine
Gözlerin nemli
Yüzünde hüzünlü bir gülümseme
Yine kendin gibiydin

Seyrederken kare kare anılarını
Durduramadım göz pınarlarımı
Geçmişin iziydi
İçimde alev alan zehir saçan ateş

Haindim
Çünkü ben usul usul senden gittim
Ne bir ses ne bir nefes bıraktım sana
Nede avunacak bir sebep


Kapatıp tüm kapılarımı
Ardıma bakmadan
Sendeki beni alıp gittim acımasızca
Enkazımdın

Yüreğinde güldüm
Sevdanın dikenini avuçlarına bırakıp
Seni senden ettim

Yokluğumda Azrail’e haber salmışsın
Kapını çalmış açmamışsın
Döner bir gün diye
Direnmiş, yollarıma bakmışsın


Şimdi, avuçlarıma bakıyorum
Kan damlıyor parmak aralarıma
Yüreğine açtığım yaralardan

Oysa elim kolum bağlıydı
Gebeydim ayrılığa
Sarabilsem zamanı geriye
Dönebilsem en başa


Silinse acıyan, acıtan her şey ömürden

Ve bundan böyle
Bin defa doğsam
Bir defa gitmem öteye senden

Ne çok sevmiştim bir bilsen...

s.ç